Please or Register to create posts and topics.

[Spoil] Hunter X Hunter 405 - การแสดง

HunterXHunter 405 - การแสดง
ที่ชั้นหนึ่งค**โนสำหรับ VIP
บนโต๊ะโ**เกอร์ ผู้เล่นคนนึงขอเรียกการ์ดเพิ่มอีกใบ เป็นใบที่ 6
ด้วยความสงสัย ผู้เล่นอีกคนจึงได้ถามว่า ไม่ใช่ว่า โ**เกอร์นั้นเล่นกันด้วยการ์ดแค่ 5 ใบหรอกหรือ? จนชายที่มาด้วยได้อธิบายถึงกฏ SQX ที่ต่างกันตรงใช้การ์ดในการเล่นมากกว่า 1 สำรับ ทำให้มีตัวคูณแต้*สูงขึ้นในกรณีที่ชนะ
ระหว่างที่ชายคนนั้นอธิบายกฏ ชายที่เรียกการ์ดไปเพิ่มก็หงายมือออกมาพร้อมรอยยิ้มมั่นใจ... ​ "ฟู*เ*าส์" อันเป็นหน้าที่ถือว่ามีสกอร์ค่อนข้างสูงสำหรับโ**เกอร์
ฮิโซกะ...
หลังจากเล่นจบไปแล้ว เขาก็ลุกเดินออกไปด้วยอาการเบื่อหน่ายจากชัยชนะที่เรียบง่าย
เขาแวะกดตู้ส**ตแมชชีนก่อนและเดินจากไปโดยไม่รอดูผล
777 ตู้ส**ต หมุนออกหน้าแจ็*พ็อต พร้อมเสียงเพลงดังขึ้นแสดงความยินดี ผู้คนต่างวิ่งมามุงดู แต่ฮิโซกะก็เดินจากไปโดยไม่คิดจะสนใจแม้แต่น้อย
"เรามันช่างแสนจะปกติ"
"ตอนที่ได้ยินเรื่องภารกิจกำจัดมด ใจเราไม่ตื่นเต้นไปกับมันแม้แต่น้อย เพราะอีกฝ่ายก็คือมด"
"หรือออร่าที่ปะทุรุนแรงขึ้นมาหลายครั้งบนเรือนี้ พอรู้ว่าเป็นความสามารถเน็นร่วมใจที่มาจากสัตว์เน็น เราก็ห่อเหี่ยวลงในทันที"
"เราเป็นคนปกติ"
"เราไม่ได้เร้าใจไปกับแอนิมอลเพลย์ (สู้กับสัตว์) หรือปาร์ตี้เพลย์ (สู้แบบกลุ่ม)"
"ที่เราต้องการ ก็แค่คนที่จะมาเข่นฆ่า (รัก) กัน แบบตัวต่อตัวเท่านั้น"
"น่าเศร้าชะมัด แต่ก็ไม่ได้เกลียดที่จะต้องปลดปล่อยด้วยตัวเองหรอกนะ"
...
ในระหว่างที่ฮิโซกะกำลังเดินวนในค**โนอย่างเหนื่อยหน่าย
มุมกำแพงด้านหลังก็มีชายในชุดดำแอบหลบมุมสะกดรอยตามเขาอยู่...
ชายคนนั้นคือฮิโซกะอีกคนในชุดจั๊มป์สูทสีดำ
(ตกใจเลยแฮะ!! ไม่คิดว่ามันจะโผล่มาใน VIP ค**โนที่ชั้น 1)
(คงไม่ใช่ว่ามันก็เป็นตัวปลอมเหมือนกันหรอกนะ)
...
ก่อนหน้านี้ไม่นาน
คุโรโร่ได้สั่งให้โบโนเรนอฟแปลงร่างเป็นฮิโซกะ หลังจากที่รู้ว่าโบโนเรนอฟมีความสามารถจำแลงกายเป็นสิ่งต่างๆ ได้
"แค่ป้วนเปี้ยนอยู่แถวถิ่นของพวกมาเฟีย เดี๋ยวพวกมันก็จะโผล่มายื่นข้อเสนอสุดหรูให้เอง" คุโรโร่อธิบาย
โบโนเรนอฟ: ทำไมล่ะครับ?
คุโรโร่: เพื่อสมดุลยังไงล่ะ...
มาเฟียมองพวกเรากับฮิโซกะว่าควบคุมไม่ได้ การปล่อยให้พวกเรามาอยู่ในถิ่น ทำให้อำนาจของพวกมันสั่นคลอนจนอาจเสียสมดุลที่พวกมันกลัวนักกลัวหนา
เพราะอย่างนั้น พวกมันจึงต้องรีบหาตัวฮิโซกะ แล้วดึงตัวให้ห่างจากเรา... การควบคุมคนๆ เดียวมันง่ายกว่าการควบคุมคนทั้งกลุ่มน่ะ
โบโนเรนอฟ: เข้าใจล่ะ ถ้ามาเฟียดึงตัวฮิโซกะออกไปที่อื่นได้ ก็จะไม่ต้องกังวลเรื่องที่ให้เรามาป้วนเปี้ยนในถิ่นของมันเพื่อหาตัวฮิโซกะ
คุโรโร่: แบบนี้พวกมาเฟียก็จะรักษาหน้าได้ ส่วนเราก็หาตัวฮิโซกะต่อไปได้
คุโรโร่: พวกมาเฟียอาจมาแสดงตัวเป็นสปอนเซอร์เพื่อขอสนับสนุนฮิโซกะในฐานะฟลอร์มาสเตอร์ แต่ก็เป็นไปได้ว่าฮิโซกะอาจมีสปอนเซอร์จากเจ้าชายคนใดคนนึง แล้วขึ้นเรือมาในฐานะ VIP แต่แรก
ถ้าพวกมาเฟียเชิญนายขึ้นไปชั้นบน ระวังว่าจะไปเจอกับตัวจริงเอาไว้ด้วย
ถ้านายเจอฮิโซกะ แปลงร่างเป็นคนอื่นแล้วรอชั้น
ชั้นจะตัดสินใจเองว่าจะกำจัดมันยังไง
...
กลับมา ณ.ปัจจุบัน
โบโนเรนอฟในคราบของฮิโซกะได้เดินหลบเข้าไปยังห้องน้ำ
(หัวหน้าคิดถูกเผง... แต่ที่ไม่เอาเรื่องนี้มาพูดตอนรวมพล เป็นเพราะว่าจะจัดการด้วยตัวเองสินะ)
(ไม่ต้องบอกให้หนีก็รู้ ฮิโซกะชนะทางเรา ไม่มีทางที่เราจะแปลงร่างไปด้วยและหลบยางยืดของมันไปด้วยได้หรอก)
โบโนเรนอฟหลบไปในส้วม ชูแขนขึ้นพร้อมผิวปากให้จังหวะเพลง...
เมื่อเริ่มเต้นรำ ร่างของโบโนเรนอฟก็ได้สลัดคราบฮิโซกะแล้วกลับมาเป็นร่างเดิมครู่นึง และเมื่อเต้นรำต่อ ร่างนั้นก็เปลี่ยนเป็นชายร่างสูงในเสื้อเชิ้ตและแว่นดำ... นกฮูก แห่งเงาสมิง
[เมตาโมโฟเซ่ (แปลงร่าง) หนึ่งในความสามารถแปลงร่างของโบโนเรนอฟ เขาสามารถแปลงร่างเป็นคนที่เคยพูดคุยด้วยได้ โดยระยะเวลาที่แปลงร่างเป็นคนนั้นได้จะขึ้นอยู่กับระยะเวลาที่เคยอยู่ด้วยกันกับเป้าหมาย การแปลงร่างนั้นไม่เกี่ยวกับขนาดของร่างกาย เพียงแต่ว่า เจ้าตัวคิดเอาเองว่าถ้าแปลงร่างเป็นคนที่ตัวเล็กกว่า เวลาในการแปลงร่างก็จะสั้นลงไปด้วย]
(ดันถูกผู้หญิงที่อ่านใจได้มาทำความแตก เลยต้องฆ่าทิ้ง)
(ส่วนเจ้าสายน้ำเกลือนั่นเราต้องใช้เพื่อนำทางเลยปล่อยไป แต่ถ้าพวกมันไปเจอร่างผู้หญิง คงไม่โบ้ยให้ฮิโซกะใช่มั้ย?)
..
ก่อนหน้านี้ ตอนที่ลินช์และซาคุโร่ออกตามหาฮิโซกะ
จนเจอเข้ากับโบโนเรนอฟที่ปลอมตัวเป็นฮิโซกะเพื่อล่อเหยื่ออยู่
"นายคือฮิโซกะใช่มั้ย?"
ลินช์ถามพร้อมเข้าไปชกทันที อันเป็นเงื่อนไขของเน็นของเธอ
[ไม่ ชั้นคือตัวปลอมที่ปลอมเป็นฮิโซกะ]
เสียงจากจิตใจของโบโนเรนอฟอันเป็นคำตอบดังออกมาพร้อมๆ กับที่โบโนเรนอฟก็ชกเข้าไปที่ท้องน้อยของลินช์จนสลบ
(เสียงนั้นมันอะไรกัน)
(ความแตกแล้วหรอ ไอ้เจ้าสายน้ำเกลือนั่นได้ยินด้วยมั้ย) โบโน่คิด...
ซาคุโร่: นะ..นายคือฮิโซกะสินะ...?
โบโนเรนอฟ: หือ... ไม่ได้ยินรึไง (ดูท่าจะมีแค่ผู้ใช้กับคนที่โดนที่ได้ยินเสียงสินะ...)
..
หลังจากนั้นไม่นาน
ซาคุโร่ก็ได้ไปปลุกลินช์ที่กำลังสลบเพื่อถามว่านั่นคือฮิโซกะตัวจริงใช่มั้ย
ลินช์ที่เพิ่งถูกชกสลบมาหมาดๆ ได้เดือดดาลออกมา
"ไม่...ร่างกายหมอนั่นบอกว่ามันเป็นตัวปลอม"
"มันล่อพวกเราออกมา ไม่รู้ว่าเป็นพวกเออิหรือเงามายา... จะอะไรก็ช่าง ต้องรีบบอกฮินริกิให้จัดการมันให้เร็วที่สุด!!"
ซาคุโร่: เฮ้อ แย่หน่อยนะ
แท้จริงแล้ว ซาคุโร่คนนี้ก็คือโบโนเรนอฟที่แปลงกายมาเช็คลินช์อีกที โดยที่ซาคุโร่ตัวจริงยังสลบอยู่ข้างกองขยะ
...
(เราจัดการแล้วปลอมเป็นเธอ ล่อเจ้าสายน้ำเกลือไปที่โรงหนัง)
(มันจะไม่เป็นไรใช่มั้ย? ใช่มั้ย? ถ้าเจ้านั่นไปเจอร่างผู้หญิง มันคงคิดว่าเธอถูกฆ่าหลังจากนั้น... หรือถ้าไม่ใช่ พวกมาเฟียก็คงไม่ตามมาจัดการฮิโซกะถึงชั้น 1 ใช่มั้ย? ใช่มั้ย?)
โบโนเรนอฟในร่างของนกฮูก เดินครุ่นคิดอยู่รอบค**โน
(ก็อยากจะถามหัวหน้าอยู่หรอก แต่เราอยากให้พวกฟิงคส์จัดการฮิโซกะมากกว่า)
(พวกเราต่างรู้ว่าหัวหน้าเสียใจกับเรื่องของชาร์แน็คและกอลโทปี้ ส่วนหัวหน้าก็รู้ว่าเรารู้จึงทำตัวให้ดูเยือกเย็นกว่าเดิม วนลูปกันไปมา)
(ทุกคนรู้ว่าหัวหน้าอยากจัดการเรื่องนี้ด้วยมือตัวเอง)
(และสมบัติที่หัวหน้าอยากได้ในเรือนี้ ก็คือหน้ากระดาษ (ผู้ใช้เน็น) ที่ใช้จัดการฮิโซกะได้อย่างแน่นอน)
(ทุกคนถึงอยากลงมือฆ่าฮิโซกะ ก่อนที่หัวหน้าจะฆ่ามัน "แบบจริงๆ")
(คุโรโร่... พวกเรารู้ว่าทำไมนายถึงเว้นที่ว่างของเบอร์ 9 ไว้)
(ไว้หลังจากจบเรื่องฮิโซกะ พวกเราค่อยมาจบการแสดงนี้กัน...)
...
ที่ส่วนไหนก็ไม่รู้ภายในเรือ
ทีวีจอยักษ์ได้ประกาศข่าวขึ้นมา พร้อมกันกับที่ผู้คนจำนวนมากได้มายืนดู
"วันนี้เป็นวันครบรอบ 10 ปี คดีฆาตรกรรมอย่างโหดเหี้ยม กับนายริสนอร์ท ประธานผู้ก่อตั้งมูลนิธิ มาม่าเฮลป์ ที่คอยช่วยเหลือเด็กด้อยโอกาส"
"ปัจจุบัน ฆาตกรยังคงลอยนวลอยู่ เมื่อลองย้อนกลับไปถึงความสำเร็จอันน่าชื่นชมของประธาน หลายคนต่างคาดหวังว่าหน่วยงานรัฐจะเร่งใช้กฏหมายเพื่อตามหาฆาตรกรใจโหดนี้ให้ได้"
... ที่ชั้นนี้ คุโรโร่ ลูซิเฟอร์ เดินผ่านทีวีจอยักษ์ที่ประกาศข่าวนี้ไปอย่างไม่สนใจ ในขณะที่คาคินมุงจำนวนมาก ต่างวิพากษ์วิจารณ์ข่าวไปต่างๆ นาๆ
"ไม่ใช่ไม่คืบหน้า แต่ถอยหลังลงคลองมากกว่ามั้ง?"
"เป็นคดีที่เหมือนว่าถ้าจับคนร้ายได้แล้วจะเป็นเรื่องใหญ่มากกว่า"
"เรื่องนี้มีในดาร์คเว็บด้วยนะ"
"เหอะ จุดจบอันโหดร้ายของพวกนักบุญ... จะขำตาย"
"ตลกชะมัด ที่ยังมีพวกที่เชื่อทีวี แทบลอยด์ กับโซเชี่ยลอยู่อีก..."
.
..
...
ชั้น 4
ที่ฐานลับของตระกูลชาอะ
พวกโนบุนากะ เดินกลับมาหาทาจาโอะผู้เป็นรองหัวหน้า และโอ นายน้องของแก๊งที่รับหน้าที่ดีลงานกับเงามายา
ทาจาโอะ: เห็นว่ามีอะไรอยากจะยืนยันหรือ...?
โนบุนากะ: ใช่... ตระกูลเออินี่ก่อตั้งมาพร้อมกับพวกนายและชูอุใช่มั้ย?
ทาจาโอะ: ก็ไม่เชิง...
โอ: เออิ เพิ่งมีการเปลี่ยนผู้นำเมื่อไม่นานมานี้
โนบุนากะ: อย่างนี้นี่เอง งั้นพวกนายก็ไม่รู้ว่าพวกมันต้องการอะไรสินะ
โอ: ประมาณนั้น
โนบุนากะ: แล้วก็คงไม่รู้ด้วยสินะว่าพวกมันไม่ได้ใช้สายระบบแบบมาเฟียกันแล้ว
โอ: ต้องการจะพูดอะไร...
"ที่อยากจะถามก็คือ เจ้าพวกที่มันขึ้นเรือมานี่ ใช่เออิตัวจริงใช่มั้ย? คิดว่าไงล่ะ?"
โนบุนากะยิงคำถามไปตรงๆ ทำให้โอและทาจาโอะหันไปมองหน้ากันเองก่อนจะตอบ
..
"พูดจาได้น่าสนนี่ ถ้าไม่ใช่เออิตัวจริงแล้วมันเป็นใครล่ะ" ทาจาโอะถามกลับ
โอบอกว่า "บอสกับพวกเราก็ได้ไปร่วมพิธีรับมอบตำแหน่งด้วยก็จริง แต่ว่า... บอสคนเก่าของฝ่ายนั้นดูเหมือนจะถูกครอบงำด้วยเน็นและทำให้ดูว่าตายจากอาการป่วย"
"แล้วบอสตอนนี้เป็นคนยังไง" ฟิงคส์ถามขึ้น
โอ: เด็กสาวที่ชื่อโมเรน่า มีสายเลือดราชวงศ์แต่ถูกห้ามไม่ให้ยุ่งกับบัลลังก์
เป็นธรรมเนียมปฏิบัติของคาคิน ที่จะให้สายเลือดราชวงศ์ที่ไม่มีสิทธิ์ในบัลลังก์สืบทอดตระกูลมาเฟีย
เพราะอย่างนั้น จะบอกว่าเราไม่รู้จักเลยก็ไม่ถูก
แต่ก็ไม่ได้รู้จักดีพอจะบอกได้ว่าเธอต้องการอะไร...
.
"ก็ไม่ชัดเจนหรอกนะ แต่ชั้นคิดได้อย่างนึงหลังจากไปสู้"
โนบุนากะเอ่ยขึ้น
"ในตอนแรก ดูเหมือนว่าพวกมันจะลงมือกันตามใจ อย่างที่เจ้าคนที่โผล่มาจากกำแพงบอกว่า ไปฆ่ากันเถอะ!!"
"แต่ตอนที่บุกไป พวกมันทำงานอย่างมีระบบเหมือนกับถูกสั่งการจากเบื้องบน"
"หัวหน้าสั่งการในภาพรวม แขนขาหาวิธีจัดการตามความเหมาะสม พวกเราใช้วิธีนี้ และพวกมันก็ด้วย"
"คำถามคือ... A หัวหน้ามีเป้าหมายอะไร? B ออกคำสั่งแบบไหนกับลูกน้อง?"
"ถ้าเป้าหมายคือการถล่มมาเฟียอีกสองตระกูล ก็เข้าใจได้ที่ลงมือกับอีกแก๊งค์ แต่ทำไมพวกมันลงมือกับผู้โดยสารที่ไม่เกี่ยวข้องด้วยล่ะ?"
โนบุนากะหันไปถามโอ ซึ่งโอก็ให้คำตอบไม่ได้เช่นกัน โนบุนากะเลยสรุปต่อ
"ก็เลยคิดว่า คำสั่งที่พวกเออิได้รับ ก็คือ "ทำลายทุกอย่าง" ... หมายถึงทุกคนบนเรือรวมไปถึงราชวงศ์ หรือก็คือ "คาคินทั้งหมด""
"ทุกอย่างถูกจับรวมไว้ในเรือนี้หมดแล้ว นี่เป็นโอกาสเดียวให้ลงมือ เพราะอย่างนั้นพวกมันจึงต้องมีเป้าหมายอีกอย่างนึง"
"เพื่อที่จะให้ได้มาซึ่งพลังที่จะ "ทำลายทุกอย่าง" จึงต้องฆ่าคนเพื่อรวบรวมเน็น"
โนบุนากะสรุป
ฟิงคส์และเฟย์ตันเสริม
"ถ้าเรียกแบบเชยๆ ก็การบูชายันเพื่อให้ได้มาซึ่งพลังเหนือธรรมชาติ พวกนายรู้จักใช่มั้ยล่ะ? ไอ้ที่เรียกว่าเงื่อนไขและสัตย์สาบาน"
"ไหนๆ ก็จะฆ่าทุกคนอยู่แล้ว ก็ตั้งจำนวนเอาไว้เป็นเงื่อนไข เท่านี้ก็ใส่ข้อจำกัดให้กับเน็นได้แล้ว"
..
ทาจาโอะ: ไม่ใช่ว่ามาเฟียอย่างชั้นจะพูดได้หรอกนะ แต่นี่มันแย่แฮะ
ฟิงคส์: เข้าขั้นบ้าเลยล่ะ
ทาจาโอะ: ไม่ได้หมายถึงแค่เออิหรอกนะ แต่พวกนายที่คิดเรื่องนี้ได้ด้วย
พวกเราเกิดขึ้นด้วยจุดประสงค์ที่บิดเบี้ยว แต่พวกเราก็ภูมิใจที่ได้สนับสนุนคาคินจากเงามืดด้วยการรักษาสมดุล
สิ่งที่เราต้องทำคือยุติความขัดแย้ง ส่วนความขัดแย้งเป็นทางเลือกสุดท้าย
พวกเราคิดกระทั่งว่าประชนคือผู้ให้ความสนับสนุน และไม่มีทางมองประชาชนเป็นเป้าหมาย
.
"เข้าใจล่ะ พวกมันเป็น เออิ แค่ชื่อ แต่ภายในมันเป็นอย่างอื่นไปแล้ว..."
"พวกมันไม่ถือเป็นมาเฟียคาคินอีกต่อไป"
ทาจาโอะลุกจากเก้าอี้สั่งการ และเดินไปทางประตูลับ ที่พวกมาเฟียระดับสูงเท่านั้นทีมีสิทธิ์ใช้
"พวกเราตระกูล ชาอะ และ ชูอุ จะขอให้ความช่วยเหลืออย่างถึงที่สุด"
"กำจัด เออิ ให้ที"
ทาจาโอะ เปิดประตูลับให้กับเงามายา
โนบุนากะ: เอาล่ะ งั้นไปกันเลย
ฟิงคส์: ฝากบอกกองโจรที่เหลือกับฮินริกิด้วยล่ะ
"ได้เลย เดี๋ยวให้เด็กส่งข่าวให้"
โอพยักหน้ารับ แต่ในใจคิดว่า...
(เอาไงล่ะ?)
(ท่าไม่ดีแล้วนะ โมเรน่า... เจ้าพวกนี้ มันเข้าถึงเธอได้เร็วกว่าที่คิด...)
(เกมเพิ่งจะเริ่ม แต่ดูเหมือนว่าเราต้องงัดโจ๊กเกอร์มาใช้ซะแล้ว)
...
ทางด้านโมเรน่า
เธอกำลังวางแผนร่วมกับสมาชิกเออิอีกหลายคนอยู่
"ดูเหมือนวิธีไว้อาลัยให้กับองค์ชายฮาลเคนเบิร์กจะมีผู้เข้าร่วมเป็นจำนวนมาก นี่ถือเป็นโอกาสดีสำหรับเรา"
"นายทำได้มั้ย...?" โมเรน่าพูดกับชายร่างโตในชุดนักมวยปล้ำที่ใส่หน้ากากสุนัข
[ด็อกแมน สายเสริมพลัง เลเวล 62]
"ขอบคุณทุกคนที่ช่วยให้ผมเลเวลอัพมาได้ขนาดนี้"
"เท่านี้ ในระยะ 5 เมตร ผมก็สามารถดมกลิ่นได้ว่าใครมีเน็นสายไหน และแยกออกได้ว่าใครฝึกเน็นมาแล้วในระยะ 2 เมตร"
"หากเข้าใกล้ถึงขนาดดมหัวได้ ผมจะระบุตัวบุคคลได้ 100%"
"ผมต้องหาเจอแน่นอน!!"
ด็อกแมนพูดอย่างมั่นใจ
"ถ้าน้องหมาหาคนที่ต้องการเจอ จะถือว่าเป็นสัญญาณเริ่มต้นของจุดจบล่ะนะ" โมเรน่าหันมาบอกกับพรรคพวกบางส่วนที่อยู่ในห้อง
บิลเล่: ลุยกันเลยยย
เจลาโต้: แต่ว่า... เราจะโน้มน้าวให้มาเข้าพวกกับเราได้ยังไง ยิ่งถ้ารู้ "แผนการ" ของเราด้วยก็ยิ่งยากเลยนะ
โมเรน่า: ตามนั้นเลย เพราะงั้น... เธอต้องพยายามเพื่อให้เค้าไม่กล้า "ปฏิเสธ" ด้วยนะจ๊ะ
"โอ้ว" เจลาโต้ปลุกใจตัวเองไปกับแผนการของโมเรน่า
ส่วนด็อกแมนหรือน้องหมา หันไปคุยกับชายอีกคนที่ต้องมาเป็นคู่หูในภารกิจนี้
ด็อกแมน: ไปกันเถอะ โซดอม จะให้ชั้นบอกให้นายรู้ยังไงดีตอนื้เจอเป้าหมาย
โซดอม: ชั้นจะอยู่ข้างตัวนายนั่นแหละ แค่แอบชี้ก็พอ ที่เหลือเดี๋ยวจัดการเอง
"ความสามารถลักพาตัวของชั้น เงื่อนไขคือเป้าหมายต้องใช้เน็นไม่เป็น เพราะงั้นชั้นก็น่าจะพาตัวเค้ามาได้" โซดอม ชายวัยกลางคนไว้หนวดพูดกับด็อกแมนระหว่างเดินออกไปปฏิบัติการ
"โมเรน่า แล้วคนที่เหลือล่ะไปไหน" โบคอนเต้ ชายเจ้าของกับดักประตูถาม
โมเรน่า: พวกนั้นไปเก็บเลเวลในพื้นที่ที่เตรียมไว้น่ะ ดูเหมือนว่าอยากจะไปล้างแค่ฮินริกิแห่งชูอุกัน...
...
ในระหว่างที่โมเรน่าพูดถึง
สถานที่ที่ว่าเตรียมไว้เพื่อเก็บเลเวลนั้น ชายสามคนแห่งแก๊งเออิก็กำลังตื่นเต้นกับออร่าที่ได้รับจากการเลเวลอัพอย่างต่อเนื่องบนกองเลือดที่ไหลออกมาจากร่างของคนจำนวนมาก
"อย่างที่โมเรน่าบอกไว้เป๊ะ"
"เลเวล 51 นี่ยอดชะมัด"
"เอาล่ะ ได้เวลาล่ามาเฟียกันแล้ว"
ควอโรล (สายแผ่พุ่ง/ช่างซ่อมบำรุง)
เดเวลาเรส (สายเสริมพลัง/วิศวกร)
เดมอน (สายเน็น???/ช่างก่อสร้าง)
...
อีกด้านนึง ทาจาโอะก็ได้พาพวกโนบุนากะมาถึงปลายทางของประตูลับ
ทาจาโอะ: เอาล่ะ ต่อจากนี้มันจะไม่น่าดูหน่อยนะ
ฟิงคส์: โห...
โนบุนากะ: อะไรกันเนี่ย!!
เฟย์: ...
เงามายาทั้งสามคน ต่างตกตะลึงกับภาพที่อยู่หลังประตู
Credit : FB >> Aya+EVE
=========
จบตอนครับ
อ่านตัวเต็มแล้ว ชอบการสรุปของโนบุนากะกับทาจาโอะมากเลย ​ ชอบตรงที่ทาจาโอะเลิกมองอีกฝ่ายเป็นมาเฟียฝั่งศัตรูแล้วมองเป็นภัยที่ต้องกำจัดนี่ล่ะ ดูเท่มากทั้งฝั่งมาเฟียทั้งโนบุเลย
แต่แอบกลัวว่าโอจะหักหลังไม่เอาข่าวไปแจ้งให้คนอื่น แล้วปล่อยให้พวกโนบุลุยกันแค่สามคนชะมัด ตอน 407 นี้ยิ่งระแวงๆ ว่าจะมีคนตุยอยู่

 Copyright © 2023-2024 UFA7878.net All Rights Reserved. Sitemap

เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
ฝาก-ถอน
ติดต่อเรา