Quote from ufabet on พฤศจิกายน 12, 2024, 9:15 am

ในช่องทางหลังประตูลับจากรังของชาอะ

ทาจาโอะได้นำทางเงามายาสามคนไปตามทางเดินแคบๆ

​

ทาจาโอะ: ตอนนี้เรากำลังเดินอยู่ในช่องว่างระหว่างกำแพง

​

จริงสิ โนบุนากะ เดี๋ยวชั้นต้องเอาดาบนายกลับไปด้วยนะ ถึงชั้นจะให้ใบอนุญาตไปแล้วก็ไม่ได้หมายความว่าทหารข้างบนจะมองข้ามคนที่ถืออาวุธเดินไปเดินมาหรอกนะ

​

โนบุนากะ: หา? ชั้นอีกแล้วหรอฟะ!? มาถึงขนาดนี้จะบอกให้ถอยเนี่ยนะ?

​

ฟิงคส์: ก็เพราะแกชอบเดินเอาดาบอวดไปมานี่หว่า

เฟย์: ไม่เป็นไรหรอกน่า ก็แค่ของโหลๆ

​

ทาจาโอะ: ก็ไม่ได้บังคับหรอกนะ แต่บนชั้น 2 มีพวกทหารจบใหม่ไฟแรงอยู่เพียบ อาจมีคนทำปืนลั่นใส่นายได้

​

ทาจาโอะพูดไปตามทางเดินที่มืดมิดด้วยแสงจากไฟฉาย ก่อนจะถึงประตูเหล็กอีกบานนึง

"เอาล่ะ หลังจากนี้ก็ลำบากหน่อยล่ะ" ทาจาโอะพูดพร้อมผลักประตูเหล็กออกไป

​

​

​

หลังประตู คือเหวกว้างสุดลูกหูลูกตาที่อยู่ในเรือวาฬดำ ไม่ว่าจะมองไปข้างล่างหรือข้างบนก็ไม่เห็นพื้นหรือเพดาน มีเพียงกำแพงอีกฝั่งที่อยู่ห่างออกไปโดยมีเสาขนาดใหญ่ที่ค้ำระหว่างผนังทั้งสองฝั่งเท่านั้น ที่พอจะเป็นอะไรให้มองเห็นได้

​

ที่ขอบเหวนี้ มีแผ่นไม้ที่ปักไว้ข้างกำแพงเป็นบันไดสำหรับเดินขึ้นไปได้เรื่อยๆ ไม่จบไม่สิ้น เรียงไว้เป็นทางเดินอยู่

​

​

​

​

"นี่คือช่องว่างระหว่างกำแพงที่อยู่เกือบนอกสุดของวาฬดำ"

"ถ้าพวกนายขึ้นบันไดนี้ไปเรื่อยๆ ก็จะไปถึงชั้น 2 ได้"

ทาจาโอะอธิบายพวกโนบุนากะ

​

ฟิงคส์: กลิ่นยังกับถังขยะ คิดถึงบ้านขึ้นมาเลยแฮะ

​

ทาจาโอะ: ก็นะ ของเสียจากคน 2 แสนคนจะถูกส่งมาที่นี่น่ะ ทั้งโรงงานแปรรูปขยะและโรงงานกำจัดน้ำเสียตั้งอยู่ระหว่างชั้น 4 และ 5 หรือให้พูดก็คือ ชั้น 5 นี้เป็นของเสียของของเสียอีกที

​

เมื่อทาจาโอะอธิบาย จู่ๆ โนบุนากะก็นึกอะไรได้

​

"หมายความว่า ชาอะ กับ ชูอุ เป็นคนดูแลโรงงานที่ว่าหรอ?" โนบุนากะถาม

"ใช่ การได้เป็นคนดูแลพื้นที่กำจัดของเสียนี่ก็สะดวกหลายอย่างเลยล่ะ" ทาจาโอะตอบ

​

โนบุนากะ...

"แต่เอาจริงแล้ว พวกนายก็ปล่อยให้คนนอกมาทำงายให้ แล้วใช้พวกลิ่วล้อคุมอีกทีใช่มั้ยล่ะ?"

"ถ้าเกิดมีเรื่องให้ต้องเปลี่ยนคนงาน พวกลิ่วล้อก็คงไม่ถึงกับเอามารายงานเบื้องบนหรอกมั้ง?"

​

​

ทาจาโอะได้ฟังก็ฉุกคิด

"อย่าบอกนะว่าพวกเออิก็...!?"

​

​

โนบุนากะ: ดูท่าว่ามีเหตุผลให้ชั้นต้องถอยกลับล่ะ

​

ฟิงคส์: ถ้าพวกมันปลอมตัวเป็นผู้รับเหมาแล้วประกาศหาคนงาน พวกมันก็จะหาเหยื่อได้ตามที่ต้องการ

เฟย์ตัน: หลอกให้เหยื่อมาสัมภาษณ์งานแล้วก็จับแยกห้องไปฆ่า ทำแบบนี้ไปเรื่อยๆ

​

"อยู่กับพวกนายแล้ว... ชั้นดูเหมือนพลเมืองตัวอย่างไปเลยแฮะ..." ทาจาโอะอึ้งกับข้อสรุปที่พวกเงามายาคิดไปไกลถึงวิธีการลงมือของศัตรูได้ เพียงแค่เดินเข้ามาในโถงนี้

​

​

​

"ถ้างั้น ชั้นขอกลับก่อนล่ะ ถ้าเจอพวกนั้นเข้าเดี๋ยวจะจับมันมาถามอะไรต่อเอง... ส่วนทางนั้นก็ฝากด้วยล่ะ" โนบุนากะพูดพร้อมหันหลังกลับลงบันไดที่เดินมา

​

"เออ แล้วมีอะไรที่ต้องระวังมั้ย?" ฟิงคส์ถาม

​

​

โนบุนากะ: นั่นสินะ... ไอ้คนเฝ้าประตูมันเป็นรูปแบบเคาเตอร์ ถ้าไปโจมตีเข้าความสามารถที่ทำให้มันไม่เป็นอะไรจะทำงาน แล้วหลังจากนั้นหุ่นเน็นที่เป็นยามจะออกมาขับไล่พวกนาย... นอกนั้นก็ตามที่เคยวาดให้ดู ประตูที่อยู่ระหว่างประตู A กับประตู B คือทางวาร์ปกลับมาชั้น 3

​

ฟิงคส์: ไอ้โง่เอ๊ย!! เรื่องแบบนี้บอกกันก่อนสิวะ ถ้าโจมตีไม่ได้ก็ลำบากไม่ใช่รึไง!?

เฟย์: เป็นฝ่ายตั้งรับก็ไม่เป็นไรหรอกน่า ถ้าพวกมันลงมือก่อนจะได้ง่ายขึ้นด้วย

​

ถึงสถานการณ์จะลำบากขึ้นเพราะต้องแยกกลุ่มกันและเจอศัตรูที่แพ้ทาง แต่เงามายาทั้ง 3 ก็ยังพูดจากันราวกับไม่ใช่เรื่องที่ต้องวิตก

​

​

...

​

​

......

​

​

อีกด้านนึง ในรังของเออิ หอยนางรมที่แปรสภาพจากเครื่องส่งสัญญาณที่ฮินริกิเคยนำไปซ่อนไว้ ก็ได้หมดพลังที่ใช้หล่อเลี้ยงจนกลับมาเป็นเครื่องส่งสัญญาณตามเดิม

​

​

...

​

​

......

​

​

ที่ชั้น 3

ซาคุโร่ได้เดินกลับมาหาฮินริกิที่กำลังแกร่วอยู่ในทางเดินหลัก

​

"คนเริ่มเยอะแล้ว" ฮินริกิพูดถึงผู้คนที่เริ่มมารวมตัวกันที่ชั้น 3

ซาคุโร่: มาเพื่อส่งฮาลเคนเบิร์กเป็นครั้งสุดท้ายสินะ เค้าเป็นที่นิยมพอตัวเลย

​

ฮินริกิ: ลินช์ล่ะ?

ซาคุโร่: น่าจะกลับไปฐานแล้ว เห็นว่ามีธุระต้องทำ

​

ฮินริกะ: ชั้นเองก็มัวแต่วุ่นกับทหารจนคราดกับเจ้าพวกเออิเมื่อตะกี้... ถ้านายไปเจอเข้าก็จับตัวไว้แล้วให้ลินช์ถามมันทุกอย่าง... วิธีที่ไวที่สุดที่จะรู้ว่ามันวางแผนอะไรไว้ ก็คือให้มันบอกออกมาเองล่ะนะ...

​

แล้วระหว่างนั้น ก็มีลิ่วล้อมาเฟียคนนึงวิ่งแหวกผู้คนเข้ามาอย่างรีบเร่ง เพื่อรายงานบางอย่างกับฮินริกิ

​

​

​

...

​

​

​

สถานที่ตัดมายังตรอกแห่งนึงในชั้น 3

ร่างของลินช์ในสภาพที่คอบิดหันไปทางด้านหลังด้วยสีหน้าที่ตื่นกลัว กำลังถูกบรรจุลงในถุงเก็บศพ

ทหารรายนึงรายงานกับฮินริกิที่เพิ่งเดินมา ว่าเธอถูกพบในระหว่างการเตรียมพิธีของฮาลเคนเบิร์ก ส่วนทหารอีกนายบอกว่า จำได้ว่าเธอเป็นสมาชิกตระกูลชูอุ จึงได้นำไปรายงานฮินริกิก่อน

​

"คอหักอย่างหมดรูปเลยครับ เป็นฝีมือของมืออาชีพที่ไม่ลังเลแม้แต่น้อย" ทหารอีกนายกล่าวเสริม

​

ฮินริกิ: ขอบใจ... มีการปะทะกันเล็กน้อยน่ะ นี่คงเป็นฝีมือนักฆ่าของเออิ

ฮินริกิ: ไม่ต้องลงบันทึกไว้นะ เดี๋ยวเราจะจัดการต่อเอง

​

ฮินริกิพูดขึ้นพร้อมกับยื่นแบ๊งค์จำนวนนึงให้กับทหาร

​

​

​

หลังจากนั้น ไม่นาน ฮินริกิก็ได้เดินทางนำร่างของลินช์ในถุงดำแบกขึ้นบ่าเพื่อนำไปยังฐาน

​

...

​

ระหว่างทาง ฮินริกิได้ถามซาคุโร่ขึ้นว่า...

​

ฮินริกิ: ขอยืนยันนะ... นายแยกกับลินช์หลังจากฮิโซกะหายตัวไปแล้วใช่มั้ย?

​

ซาคุโร่: ใช่ครับ... พวกเราถูกซัดจนหมดสติ ถ้าฮิโซกะเป็นคนลงมือผมคงเสร็จไปด้วย

​

ฮินริกิ: นั่นสินะ... หมายความว่าลินช์แอบตามฮิโซกะไปเองแล้วโดนฆ่างั้นหรือ?

​

ซาคุโร่: ไม่น่าใช่... ​ เธอเป็นพวกชอบพูดออกมาตรงๆ ถ้าเธอจะทำแบบนั้นคงบอกผมไปแล้ว... แต่ถ้าจะมีอะไรแปลกๆ ล่ะก็......"

​

ซาคุโร่ชะงักคำพูดครู่นึง ทำให้ฮินริกิต้องใช้การมองเหล่เพื่อเร่งให้พูดต่อ

​

"ผมเองก็เบลอๆ นะในตอนนั้น แต่มานึกดูแล้วลินช์ดูใจเย็นผิดปกติ"

"เธอไม่ใช่คนที่จะมาเป็นห่วงผม หลังจากที่ตัวเองโดนซัดจนสลบไปหรอก"

​

​

...

​

......

​

​

"งั้นก็คงเป็นคนอื่น..." ฮินริกิพูดขึ้น

​

ซาคุโร่: หือ?

​

ฮินริกิ: ชั้นบอกว่า ลินช์ในตอนนั้นคงเป็นคนอื่น

​

ซาคุโร่: เอ๋... ยังไงนะ?

​

ฮินริกิ: ลินช์ตัวจริงคงโดนฆ่าไปแล้ว ส่วนคนที่ปลุกนายก็เป็นคนอื่น

​

ซาคุโร่: จะบอกว่ามีคนปลอมตัวเป็นลินช์งั้นหรอครับ?

​

ฮินริกิ: ก็แค่ทฤษฎีน่ะนะ แต่ถ้ามันคือฮิโซกะ มันจะทำไปทำไม...

​

​

"ช้าก่อนครับ ผมตามไม่ทันแล้ว..."

ซาคุโร่เริ่มเลิ่กลักขึ้นมาหลังตามเรื่องที่หัวหน้าตัวเองพูดไม่ได้

​

"ถ้านั่นไม่ใช่ลินช์แต่เป็นฮิโซกะ... ไม่สิ ส่วนสูงไม่เท่ากัน... เอ เหมือนก่อนหน้านี้ก็เคยพูดกับลินช์เรื่องนี้แฮะ..."

"ไม่สิ มันจะเข้าใจง่ายกว่า ถ้าบอกว่าลินช์โดนควบคุมอยู่ไม่ใช่หรอครับ?"

ซาคุโร่เริ่มคิดตามทันแล้วสรุปกลับไปเป็นคำถามย้อน

​

​

ฮินริกิ: นั่นสินะ ชั้นเองก็ไม่เคยเจอคนที่เปลี่ยนส่วนสูงของตัวเองได้ แต่ถ้าสมมติว่าฮิโซกะเป็นสายควบคุมล่ะก็...

"ทำไมมันถึงควบคุมลินช์ให้ปลุกนายแล้วบอกว่าจะกลับไปฐานล่ะ?"

​

"ทำให้เธอหายไปโดยไม่เหลือพยานเอาไว้ไม่ดีกว่าหรอ?" ฮินริกิสงสัย

​

ซาคุโร่: ก็จริงครับ... แต่ว่า ถ้ามันอยากจะบีบให้เราคิดไปทางอื่นแทนล่ะ

​

ฮินริกิ: บีบ?

​

ซาคุโร่: ใช่ครับ อีกฝ่ายอาจเสียประโยชน์ถ้าเราคิดอะไรได้ จึงต้องบีบให้เราคิดไปอีกทาง มันจะเข้ากันว่าทำไมลินช์โดนควบคุมให้พูดอะไรแปลกๆ

​

​

ฮินริกิ: เล่าทุกอย่างที่ลินช์พูดมาตอนนั้นซิ อาจจะได้ข้อมูลอะไรก็ได้

​

ซาคุโร่: อืม... เธอปลุกผมบอกว่าตื่นได้แล้ว หลังจากนั้นก็ถามว่าผมว่าเป็นอะไรมั้ย ประโยคนั้นก็แปลกๆ แล้วก็..."

​

"!!!!"

​

"จริงด้วย!! เธอบอกว่า "เจ้านั่นคือฮิโซกะ" !!"

ซาคุโร่ตะโกนขึ้น

​

ฮินริกิ: เข้าใจล่ะ ที่บีบให้เราคิดไปตามที่มันต้องการก็คือประโยคนี้สินะ...

​

ซาคุโร่ที่เป็นคนสรุปเอง กลับเริ่มตามไม่ทันอีกรอบ

"เดี๋ยวสิ... เรากำลังคุยกันว่าเป็นฝีมือฮิโซกะ แล้วถ้าไม่ใช่ฮิโซกะมันจะใครกันล่ะ...!?"

​

...

​

ฮินริกิหยุดเพื่อเรียบเรียงคำพูด ก่อนสรุปให้ลูกน้องฟังชัดๆ

"ลินช์รู้ว่าฮิโซกะเป็นตัวปลอมด้วยความสามารถของเธอ เธอจึงถูกฆ่า"

"ส่วนนายไม่รู้เรื่องนั้น จึงถูกปล่อยให้รอดเพื่อมาบอกว่า "ฮิโซกะอยู่ที่นี่" !!" ​

​

ซาคุโร่: จากนั้นฮิโซกะตัวปลอมเลยควบคุมลินช์มาหลอกผมสินะ... ถ้างั้นมันเป็นฝีมือใคร?

​

ฮินริกิ: แค่แรงจูงใจกับผู้ต้องสงสัยก็ชัดแล้ว มันคือคนที่ตามหาฮิโซกะโดยไม่ต้องการให้มาเฟียมายุ่ง

เจ้าตัวปลอมมันคิดว่าถ้าพวกเรามาเฟียเจอตัวจริงก่อน เราจะปกปิดเรื่องนั้นทำให้พวกมันหาตัวจริงยากขึ้น... ซึ่งก็จริงล่ะนะ

​

ถึงทั้งหมดนี้ยังเป็นทฤษฎี แต่ที่ยืนยันได้ก็คือ ลินช์เจอฮิโซกะ แล้วถูกใครบางคนฆ่าทิ้ง

​

ซาคุโร่: ถ้าเจ้าคนที่ว่าคือ "เงามายา" เท่ากับเราจะมีเรื่องกับ ชาอะ ไปด้วย... มันไม่ใช่การต่อสู้ที่เราควรเริ่ม... ​ แต่...

​

"ไม่ว่าผู้ต้องสงสัยคือใคร เราจะล้างแค้นให้ลินช์... ใช่มั้ย?"

ซาคุโร่ถามด้วยแววตาที่ลุกเป็นไฟ

​

..

​

"แน่นอน" ฮินริกิตอบอย่างชัดเจน...

​

​

​

​

...

​

​

​

​

หน้าโรงพยาบาลกลางชั้น 3 อันเป็นสถานที่ที่พระศพของฮาลเคนเบิร์กจะถูกนำออกมาเสด็จสู่สายตาประชาชนเพื่อเสด็จกลับขึ้นไปยังชั้น 1 โดยผู้คนจำนวนมากเริ่มมารวมตัวกันไว้อาลัยให้กับองค์ชายผู้ล่วงลับ

​

หนึ่งในนั้นคือชายเสื้อโค๊ทดำที่มีขนเฟอร์หุ้มรอบคอ... คุโรโร่

ทว่าเขาไม่ได้มาเพราะต้องการไว้อาลัยแต่อย่างใด นอกจากแค่ใช้โอกาสที่ผู้คนมารวมตัวกันนี้เพื่อทำการบางอย่างเท่านั้น

​

คุโรโร่ควัก "สกิลฮันเตอร์" ขึ้นมา และเปิดหนังสือไปยังหน้านึง

ที่หน้านั้น มีภาพของผู้หญิงคนนึงพร้อมข้อความระบุถึงความสามารถที่ขโมยมา

​

มาคุไกโตะ นารูมิ

โค่ยโนะไดอัล 6700 (โทรศัพท์น่ารังเกียจ)

ใช้โทรศัพท์ที่แปรสภาพหาคู่ในอุดมคติของคุณ เพียงกรอกสเป็คที่ต้องการ โทรศัพท์จะระบุตัวเลข 6-20 หลักขึ้นมา โทรไปยังหมายเลขเหล่านั้นเพื่อรับฟังคำแนะนำ

​

คุโรโร่แปรสภาพโทรศัพท์ฝาพับลวดลายรูปหัวใจขึ้นมา แล้วใช้มันโทรไปยังหมายเลขที่ระบุ แล้วมีเสียงกริ่งโทรศัพท์ดังขึ้น

​

กรี๊งงง

​

กรี๊งงงงง

​

"บุคคลที่คุณค้นหาไม่อยู่ในพื้นที่ โปรดเปลี่ยนสถานที่แล้วทำการติดต่อใหม่ภายหลัง... จำนวนครั้งที่คุณสามารถติดต่อได้ในวันนี้เหลือ..." ระบบของ (โทรศัพท์น่ารังเกียจ) แจ้งออกมาเป็นคำพูด

​

คุโรโร่ เดินสวนผู้คนออกมาที่ปลายทาง

​

"มีคนมากขนาดนี้ยังไม่เจออีกแฮะ"

"มาคิดดูแล้ว ตอนที่หอประลองก็แบบนี้"

"จะลองเปลี่ยนสถานที่แล้วใช้เบอร์นี้ต่อไป หรือจะลองลดสเป็คดูดีนะ..."

"หรือจะลองเสี่ยงขึ้นไปที่ชั้น 1 กลางศึกชิงบัลลังก์... แต่ว่าข้างบนคงมีผู้ใช้เน็นเต็มไปหมด..."

​

"ในศึกชิงบัลลังก์ เน็นถูกสร้างขึ้นมาด้วยพิธีกรรม"

"แล้วผู้ร่วมศึก ก็ใช้เน็นเหล่านั้นสู้กันจนเหลือเพียงหนึ่ง"

​

คุโรโร่เริ่มคิดถึงแผนต่อไป หลังจากที่หาคนที่ต้องการไม่เจอ

​

"สิ่งสำคัญที่ต้องใช้ในศึกชิงบัลลังก์ ก็คือสมบัติประจำชาติของคาคิน... สามสมบัติศักดิ์สิทธิ์ ที่เราหมายตาไว้"

​

[ไข่ในไห] ไหพิธีกรรมที่ใช้สำหรับเข้าร่วมพิธีชิงบัลลังก์

​

[เทวรูปสมาธิ] มัมมี่พระที่คอยเฝ้าดูพิธีชิงบัลลังก์

​

[ดาบมงคล] ราชสมบัติที่ส่งมอบให้กับกษัตริย์องค์ถัดไป

​

​

​

...

​

​

​

"ทางราชวงศ์คงรู้เรื่องของพวกเราแล้วจากมาเฟีย"

"พวกนั้นคงไม่ยอมเชื่อว่าเราแค่มาตามหาฮิโซกะ ในเมื่อเราเองก็กะจะมาปล้นแต่แรก"

​

"เรารู้ว่าสมบัติทั้งสามจะถูกแยกกันคุ้มกันหรือรวมไว้ที่เดียว... จึงต้องค่อยๆ ไล่กวาดหาสมบัติทั้งสามไปพร้อมกับฮิโซกะตั้งแต่ชั้นล่าง"

"แต่ดูจากพวกมาเฟียหรือทหารที่รู้ว่าพวกเรามาแล้วยังไม่เคลื่อนไหวอะไร สมบัติก็คงไม่น่าจะอยู่ที่ชั้น 3-5"

​

"ยิ่งรู้ว่าเน็นที่ใช้ในพิธีกับสมบัติทั้งสามนั้นเกี่ยวข้องกันก็ยิ่งมั่นใจ ว่าสมบัติศักดิ์สิทธิ์ไม่ใช่แค่ของสำหรับพิธีชิงบัลลังก์ แต่มันคือศูนย์รวมความรุ่งโรจน์ของคาคิน"

​

"ในสถานที่จัดพิธี มันต้องมีสถานที่สำหรับให้สมบัติเหล่านั้นกระจายพลังงานออกไป เท่ากับว่า...มันจะถูกเก็บไปไว้ที่ไหนไม่ได้ นอกจากชั้น 1"

​

"และสำหรับสมบัติศักดิ์สิทธิ์อันเป็นรากเหง้าแห่งความรุ่งโรจน์ของประเทศ การคุ้มกันย่อมแน่นหนารัดกุมยิ่งกว่าตัวกษัตริย์...!!"

​

"สมบัติที่มีมูลค่าระดับนี้ ไม่ต้องสงสัยเลยว่า มันจะเติมเต็มเงื่อนไขที่ทำให้ "สกิลฮันเตอร์" เติบโตขึ้นได้อย่างแน่นอน...!!!"

​

​

"เพื่อที่จะขโมยความสามารถที่หายากและทรงพลังขนาดปิดฉากฮิโซกะลงได้อย่างถาวร เราต้องเคลียร์เงื่อนไข "ขโมยสมบัติระดับชาติ" ก่อนที่จะเคลียร์เงื่อนไขการขโมยปกติ"

​

"นั่นทำให้เราอาจได้สู้กับฮิโซกะก่อนที่เราจะเตรียมตัวเสร็จ แต่ก็ไม่มีปัญหา..."

​

​

ท่ามกลางความคิดแผนการ อีกอารมณ์ในใจของคุโรโร่ก็ผุดขึ้นมา

(เราต้องรอคอยแต่ก็รอไปตลอดไม่ได้)

(มันยากเกินไปที่จะบาลานซ์ความรู้สึกทั้งสองนี้ไว้)

​

​

หลังคิดจบ คุโรโร่ก็มองตรงไปข้างหน้าด้วยสีหน้าเดือดดาลและออร่าที่พลุ่งพล่านขึ้นมา

​

"แผนการต่อไปถูกเตรียมไว้หมดแล้ว"

"แมงมุมจะคงอยู่ต่อไป แม้ว่าเราจะตาย"

​

"และนั่นคือความน่ากลัวของแมงมุม... ที่เราสร้างขึ้น..."

​

​

​

...

​

​

​

ในเวลาเดียวกันนั้น ขบวนศพของฮาลเคนเบิร์กก็เคลื่อนตัวออกมาจากโรงพยาบาล

​

คณะบอดี้การ์ดทั้ง 12 คน ได้นำโลงบรรจุร่าง เดินผ่านฝูงชนจำนวนมากที่เข้าร่วมพิธีด้วยความเศร้าโศกเสียใจ

​

​

กรี๊งงงง

​

กรี๊งงงงงง

​

เสียงจาก (โทรศัพท์น่ารังเกียจ) ยังคงดังขึ้นโดยไม่มีคนรับ แต่คราวนี้ คำแนะนำจากโทรศัพท์ที่บอกออกมา มีความแตกต่างไปจากเดิมเล็กน้อย

​

"บุคคลในหมายเลขที่คุณเรียกถูกพบแล้ว แต่ว่าเขาอยู่นอกระยะทำการของเน็น โปรดเปลี่ยนชั้น แล้วทำการติดต่อใหม่ภายหลัง... จำนวนครั้งที่คุณสามารถติดต่อได้ในวันนี้เหลือ..."

​

​

คุโรโร่พับโทรศัพท์เก็บ

​

"อย่างที่คิด... อยู่ชั้นบนสินะ"

​

​

​

...

​

​

​

จบตอนครับ

​

​

​

​

=========

​

​

ตอนนี้แปลแบบสมองไหลครับ ขนาดไม่ค่อยเยอะแต่รู้สึกว่าหัวตื้อมากช่วงนี้

ระหว่างแปล พอรู้เลยว่าส่วนบทพูดที่อาจารย์โทกาชิต้องยัดตั้ง 6 ชม. คือส่วนของฮินริกิแหง รู้สึกว่าไดอะล็อกมันแน่นมากและไม่ค่อยสมูธ

​

ชื่อความสามารถ Koi no Dial 6700 เป็นเพลง J-pop ยุค 70 ของวง Finger 5

ชื่อคันจิความสามารถ โทรศัพท์น่ารังเกียจ (Disgusting Telephone) เป็นเพลง J-pop ยุค 80 ของวง P-Model

ชื่อเจ้าของความสามารถ มาคุไกโตะ มาจากคำว่ามาคุไกสึ (幕外通) ที่แปลว่าการสื่อสารนอกบท

​

มีคนออกไอเดียว่า สเป็คที่คุโรโร่ใช้ Koi no dial 6700 หา คือ "คนที่มีความสามารถเน็น (ใส่สเป็คความสามารถที่อยากได้)" ถ้าเป็นแบบนี้จริงถือว่าโกงโคตรเลยนะ

​

ดีเทลความสามารถนี้ในเรื่อง ถูกเขียนด้วยตัวอักษร HxH ซึ่งแฟนๆ ต้องเอามาแปลเอง ทำให้ตามหลักแล้ว เค้าจะไม่เอาไปใส่ในภาพนะครับ คนที่รู้ก็รู้ คนที่ไม่รู้ก็ไม่รู้ สำหรับเวอร์ชั่น NED ก็คงไม่มี แต่ก็มี scan บางเจ้า เอาไปใส่ในรูปแทน

​

แอบคิดแล้วว่า แมงมุมจะยังคงอยู่ต่อของคุโรโร่ ไม่น่าจะหมายถึงอะไรที่เรียบง่ายอย่างการหาหัวหน้ามาแทนแล้วก็จบ แต่น่าจะเป็นพิธีการที่มีความชัดเจนบางอย่าง ไม่ต่างกับพิธีชิงบัลลังก์ และดีไม่ดีก็อาจจะเกี่ยวกับเน็นด้วย

​

ไลฟ์ คืนพรุ่งนี้ตามเดิมครับ